Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος

Ἡ Ἱστορία γράφει μόνο μιά φορά καί δέν ξεγράφει. Εἶναι τά γεγονότα τοῦ παρελθόντος. Κάθε λαός ἔχει τήν ἱστορία του ἀλλά, ἀδελφοί μου, ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει ἀπαράμιλλη ἱστορία τόσο σέ βάθος χρόνου ὅσο καί σέ ποιότητα. Τά γράμματα καί οἱ τέχνες ἀπό τήν Ἑλλάδα μεταδόθηκαν σέ ὅλη τήν Εὐρώπη καί σέ ὅλο τόν κόσμο. Τά γράμματα ἔχουν σχέση μέ τό Πνεῦμα καί μέ τόν Θεό. Οἱ τέχνες ἔχουν σχέση μέ τίς ἀνθρώπινες δραστηριότητες καί ἐπιστῆμες.
Τά πρῶτα Εὐαγγέλια γράφτηκαν στήν Ἑλληνική γλῶσσα καί ὁ Χριστός μας, εἶπε ὅτι τά λόγια πού λέω, εἶναι Πνεῦμα καί Ζωή. Πώς λοιπόν, ἄθεοι καί ἀνθέλληνες, νά μήν θέλουν νά χαλάσουν αὐτήν τήν γλῶσσα μας. Τήν ἄλφα βῆτα μας, τήν θέλουν: ἀβουγοῦ. Μᾶς θέλουν νά κράζουμε ἤ νά βελάζουμε. Ἀκόμα καί οἱ Ἐγγλέζοι ἔχουν τήν alfa beta τους. Καί ξέρουμε τήν προέλευση αὐτοῦ τοῦ alfa καί τοῦ beta. Στά μαθηματικά, παγκοσμίως, χρησιμοποιοῦνται τά Ἑλληνικά γράμματα φ, χ, ψ, ω. Σέ ὅλες τίς χῶρες διδάσκονται τά ἀρχαῖα Ἑλληνικά. Ἐμεῖς κοντεύουμε νά ξεχάσουμε ὅτι ὑπάρχει αὐτή ἡ θεϊκή γλῶσσα.
Οἱ πρόγονοί μας δέν γνώριζαν τόν ἀληθινό Θεό, ἀλλά ἔφτασαν τόσο κοντά Του ὥστε τόν ὀνόμασαν «Ἄγνωστο Θεό», καί τοῦ ἔφτιαξαν καί βωμό. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔτσι, βρῆκε τήν εὐκαιρία καί ἔκανε στούς Ἕλληνες τῆς ἐποχῆς του, «Γνωστό» τόν «Ἄγνωστο Θεό».
Οἱ Ἕλληνες καί νωρίτερα, ὅταν ἔμαθαν γιά τόν Χριστό, ἔσπευσαν νά Τόν βροῦν καί νά Τόν γνωρίσουν. Καθώς ὁ Χριστός μας ἔβλεπε τόσο τήν ἀποδοκιμασία τῶν συμπατριωτῶν Του, (καί μέχρι σήμερα Τόν χλευάζουν καί δέν Τόν πιστεύουν), ὅσο καί τήν προθυμία τῶν Ἑλλήνων γιά τήν ἀληθινή πίστη, στόν Ἕνα Τρισυπόστατο Θεό, εἶπε: «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου». (Ἰωαν. ιβ 23).
Ὁ Ἑλληνισμός καί ὁ Χριστιανισμός, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ, εἶναι συνδεδεμένα τόσο στενά, ὥστε νά ἀποτελοῦν τόν ἕνα Ἀετό μέ τά δύο κεφάλια. Καί ὅλοι οἱ ἀγῶνες τῶν Ἑλλήνων γινόντουσταν καί γίνονται ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος.
Τό πιό τρανταχτό παράδειγμα εἶναι τοῦ ξεσηκωμοῦ τῶν Ἑλλήνων κατά τῶν βαρβάρων Τούρκων τήν περίοδο τῆς μαύρης σκλαβιᾶς. Μόνο ἡ πίστη μας θά μποροῦσε, καί αὐτό ἔγινε, νά μᾶς σώσει, νά μᾶς διατηρήσει ζωντανούς καί νά «ὑψώσει τό κέρας ἡμῶν». Ἡ Ἐκκλησία καί οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν γνώρισαν πιό μαῦρες καί πιό ἀπάνθρωπες μέρες.
Ἡ περίοδος τῶν διωγμῶν στά πρῶτα χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ δέν κράτησε τόσο πολύ καί ἡ σκληρότητα τῶν βασανισμῶν καί μαρτυρίων ἦταν μικρότερη.
Ἡ Ἐκκλησία, αὐτά τά μαῦρα χρόνια, κρατοῦσε ζωντανή τήν Πίστη μας και ὑπενθύμιζε στούς σκλαβωμένους Ἕλληνες τό μεγαλεῖο καί τήν δόξα τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας. Σέ Ἐκκλησίες καί Μοναστήρια τό Κρυφό Σχολειό λειτουργοῦσε, μέ τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγιᾶς, γιά νά κρατήσει τήν Πίστη μας πρῶτα ἀλλά καί τά Ἑλληνικά Γράμματα καί τήν ἱστορία μας, ζωντανά.
Ἐδίδασκε στούς πατέρες μας τήν πίστη στόν Χριστό. Ἐδίδασκε στά σκλαβωμένα παιδιά τους, γιά τούς πατέρες τῶν πατέρων τους, γιά τόν πολιτισμό τους, πού ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς φιλοσοφίας τους, δηλαδή, τῆς ἀγάπης τους, πρός τήν τοῦ Θεοῦ Σοφία. Ἀπό αὐτήν τήν τελευταία προέκυψε ἡ Ἁγιά Σοφιά. Αὐτή ἡ Μεγαλοπρεπής Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, πού δεύτερη, δέν ὑπάρχει στόν κόσμο, πρός τιμήν τῆς Σοφίας Του. Αὐτήν τήν Σοφία πού μόνο οἱ Ἅγιοι μποροῦν νά προσεγγίσουν καί μᾶς μαθαίνουν νά Τοῦ λέμε: «πάντα ἐν Σοφίᾳ ἐποίησας».
Ἡ Ἐκκλησία προστάτευε, σάν στοργική μητέρα τά πνευματκά της παιδιά. Τά περιέθαλπε «ὡς ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς, ὑπό τάς πτέρυγάς της» (Ματθ. κγ 37).
Ἡ Ἐκκλησία ὁδήγησε τούς ἡρωϊκούς μαχητές στό «21» κρατώντας θερμή τήν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας καί τήν πίστη ὅτι ἡ Παναγιά μας, πού δέχτηκε τόν Εὐαγγελισμό, ἀπό τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ, ὅτι δι' Αὐτῆς θά ἐλευθερωθεῖ τό γένος τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἁμαρτία, θά ἐλευθερώσει καί τό γένος τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν σκλαβιά καί δουλεία στούς βάρβαρους καί ἀπάνθρωπους ἀντίχριστους Τούρκους.
Ἀγών ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως τοῦ Χριστοῦ, γιά νά μήν μολύνωνται καί βεβηλώνονται τά ὅσια καί τά Ἱερά μας. Ὑπέρ πατρίδος, γιά νά δοξάζεται δι' αὐτῆς τό Ἅγιο ὄνομα τοῦ Κυρίου μας καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τέκνα τῆς πατρίδας μας ἦταν οἱ Ἅγιοι: Γεώργιος, Δημήτριος, Θεόδωρος. Τέκνα τῆς πατρίδας μας ἦταν οἱ Ἅγιοι: Ἀθανάσιος, Βασίλειος, Γρηγόριος, Χρυσόστομος, Φώτιος. Παγκόσμιοι φάροι ἀπό τούς ὁποίους δέν ἐκπέμπεται φῶς ἀλλά Πνεῦμα Ἅγιο.
Ἡ Παναγιά μας, ἡ Εὐαγγελισαμένη καί Εὐαγγελίστρια καί σήμερα πού ἔχουμε τήν ἀνάγκη Της, θά στείλει τήν Χάρη Της καί τά ΟΧΙ τοῦ λαοῦ στήν δουλεία νά παραμείνουν ΟΧΙ. Νά μήν περιμένουμε ὅμως ἀδελφοί μου, τήν Χάρη Της στήν καφετέρια ἀλλά στίς ἐπάλξεις καί στούς ἀγῶνες ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.