Ἡ Πάναγνος Κόρη τῆς Ναζαρέτ ὡδηγήθηκε ἀπό τούς γονεῖς της καί ὁμάδα παρθένων στόν Ναό, ὃταν ἦταν ἀκόμη 3 ἐτῶν. Οἱ γονεῖς της, ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἂννα, τήν εἶχαν τάξει, πρίν ἀκόμη γεννηθεῖ, στόν Θεό.
Ὁ κόσμος μας, ἀδελφοί μου, δέν γνώρισε καί δέν θά γνωρίσει πιό ἱερό πρόσωπο ἀπό αὐτό τῆς Παναγίας μας. Γεννήθηκε γιά νά ἀναδειχθεῖ ὁ «καθαρώτατος Ναός τοῦ Σωτῆρος». Ὁ σκοπός τῆς παραμονῆς της, στά Ἃγια τῶν Ἁγίων πρός τό «ἑτοιμασθῆναι εἰς Θείαν κατοίκησιν», διήρκεσε δώδεκα ἒτη.
Ἂς τονίσουμε, ἀδελφοί μου ὃτι στά Ἃγια τῶν Ἁγίων, δέν ἒμπαινε παρά μόνο ὁ ἱερεύς, καί αὐτός μόνο μία φορά τόν χρόνο.
Ὡς βρέφος καί νήπιο γνώρισε τό πατρικό της σπίτι, τά τρία πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς της, ἐνῶ τό σπίτι τοῦ Θεοῦ τό γνώρισε καί τό ἒζησε ἐπί δώδεκα ὁλόκληρα χρόνια.
Ἐκεῖ ἀπολάμβανε τό ἂρωμα τοῦ θυμιάματος, ἐκεῖ διάβαζε τούς Νόμους τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ τραγουδοῦσε τούς ψαλμούς τοῦ Προφητάνακτος Δαυίδ.
Ὁ Θεός πού τήν παρακολουθοῦσε τόσο ἐξωτερικά, τούς τρόπους της καί τήν συμπεριφορά της, ἀλλά καί ἑσωτερικά, τούς λογισμούς καί τίς ἐπιθυμίες της, διέκρινε τήν μεγάλη της ταπείνωση γι' αὐτό καί «ἐποίησε» σ' αὐτήν «μεγαλεῖα ὁ Δυνατός».
Ἒδειξε τόσο μεγάλο σεβασμό, στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ καί τόσο πολύ τόν ἀγάπησε ὣστε καί ὁ Θεός τήν ἐξέλεξε καί τήν κατέστησε ζωντανό οἶκο δικό Του, τοῦ Ἀληθινοῦ Ζῶντος Θεοῦ. Ἐσαρκώθη δι' αὐτῆς καί ἐγεννήθη ἐξ αὐτῆς «ὁ εἷς τῆς Ἁγίας Τριάδος», ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου.
Εἶναι θαυμαστό, ἀδελφοί μου, ὃτι ἡ Παναγιά μας σέ τόσο μικρή ἡλικία, δέχτηκε μέ χαρά νά μείνει μόνη της σέ ἓνα «ἒρημο δωμάτιο». Βέβαια ὁ Ἂγγελος πού τήν ἒτρεφε μποροῦσε νά ἀναπληρώσει κάθε κενό, ἀλλά τέτοια «κλεισούρα» κανένα παιδί δέν θά τήν δεχόταν, ἀπ' ὃσο ξέρω καί μπορῶ νά κατανοήσω.
Ἂς ἒρθουμε ὃμως καί στούς γονεῖς της, τόν Ἃγιο Ἰωακείμ καί τήν Ἁγία Ἂννα. Βεβαίως τό εἶχαν τάξει τό παιδί τους στό Θεό. Γιά νά σκεφτοῦμε, ἀδελφοί μου τώρα, ποιός πατέρας καί ποιά μάνα θά ἀποφάσιζαν τόσο γρήγορα καί τόσο εὒκολα νά κλείσουν τό παιδί τους, τριῶν χρόνων, σέ τέσσερεις τοίχους; Γι' αὐτό καί αὐτοί τιμῶνται ἐπάξια. Καί μᾶς διδάσκουν ὃτι τό τάμα εἶναι τάμα καί πρέπει νά ἐκπληρώνεται.
Ὃπως τιμοῦμε τήν Παναγιά μας σάν μητέρα τοῦ Θεοῦ μας, τιμοῦμε καί τούς γονεῖς της σάν γονεῖς τῆς Παναγιᾶς μας, τῆς Πρώτης μετά τήν Ἁγία Τριάδα.
Νά εἲμαστε, ἀδελφοί μου, κάτω ἀπό τήν σκέπη τῆς Παναγιᾶς μας, πού εἶναι πιό κοντά στόν Θεό κι' ἀπ' τούς Ἀγγέλους καί τούς Ἀρχαγγέλους, καί ὃλες οἱ αἰτήσεις Της, γίνονται δεκτές ἀπό τόν Υἱό καί Θεό Της. Ἀμήν.