Πόσο μεγάλη ἐντύπωση δέν μᾶς ἔχει κάνει, ἀπό τά παιδικά μας ἀκόμα χρόνια, ἡ εἰκόνα τῶν τριῶν μάγων πού καθισμένοι στίς ψηλές ράχες τῶν καμηλῶν τους μέ τά πολυτελῆ τους ροῦχα ταξιδεύουν μέρες πολλές γιά νά βροῦν τόν Χριστό.
Μεγάλοι ἄνδρες, οἱ σοφοί τῶν σοφῶν τῆς ἐποχῆς τους. Θά ἔχαιρον προφανῶς μεγάλης τιμῆς καί σεβασμοῦ ἐκ μέρους τῶν συμπολιτῶν τους. Ἂνθρωποι μορφωμένοι καί μεγάλοι ἐπιστήμονες. Ἂξιοι νά κυβερνοῦν λαούς καί ἄρχοντες λαῶν.
Σήμερα πολλοί ἀπό μᾶς τούς θεωροῦμε πρότυπα, τούς θαυμάζουμε. Κυνηγᾶμε τήν γνώση καί τήν κοσμική μόρφωση. Θέλουμε νά μάθουμε πολλές γλῶσσες, (ἀπό τήν γλῶσσα μας ἀφαιροῦμε τονισμό καί πνεύματα, δῆθεν γιά νά χωρέσουν οἱ ἄλλες γνῶσεις), νά ἀποκτήσουμε πολλά πτυχία ἀνωτέρω σχολῶν και πανεπιστημίων...
Νομίζουμε ὅτι ἡ σοφία τοῦ κόσμου τούτου εἶναι τό πᾶν. Γιατί τό πᾶν γιά μᾶς εἶναι ὁ πλοῦτος καί ἡ καλοπέραση. Καί ἐμεῖς, ¨οἱ μάγοι¨ ταξιδεύουμε καμαρωτοί γιά νά κατακτήσουμε ¨το πᾶν¨.
Ξέρουμε πού περίπου εἶναι ὁ Χριστός, καί ἐνῶ θά ἔπρεπε νά εἴχαμε φθάσει νιώθουμε χαμένοι. Δέν Τόν βρίσκουμε, ὁ ἄρχοντας τοῦ τόπου ὅπου θά γεννηθεῖ ὁ Χριστός, θά ἔπρεπε νά ξέρει, ἄς τόν ρωτήσουμε. Ἀλλά καί ὁ βασιλιάς τοῦ τόπου αὐτοῦ δέν ἢξερε, θορυβήθηκε μάλιστα. Δέν θά ἐπιτρέψω σέ ἄλλον βασιλιά, νά μοῦ πάρει τήν θέση, σκέφτηκε.
Οἱ μάγοι αὐτοί εἶχαν καλή θέληση δέν ἦταν σάν τόν Ἡρώδη. Ἂνοιξαν βιβλία ὄχι γιά γνώση ἀλλά γιά τό θεῖο σχέδιο καί τήν φώτιση. Και ἡ φώτιση ἦλθε μέ τό ἀστέρι τῆς Βηθλεέμ.
Τώρα ἔχουμε ἄλλη σκηνή. Δέν ἔχουμε τούς μάγους καμαρωτούς στίς καμῆλες τους. Ἔχουμε τούς ἴδιους μάγους γονατιστούς μπροστά στό Χριστό πού δέν εἶναι κανένας ἄρχοντας ἀλλά ἕνα βρέφος καί μάλιστα μέσα σέ στάβλο.
Οἱ γνῶσεις καί ὅλη ή σοφία βλέπουμε νά ὑποτάσσονται διά τῆς πίστεως στό βρέφος Χριστό, Δέν ἔψαχναν ἕνα ἰσχυρό ἄρχοντα, ἕνα σοφό ρητορα. Ἔψαχναν τόν ἴδιο τόν Θεό. Δέν παραξενεύθηκαν πού δέν Τόν βρῆκαν μέσα σέ παλάτια καί ἀνάμεσα σέ ἄρχοντες καί σέ μεγάλους εξουσιαστές.
Δέν παραξενεύθηκαν πού Τόν βρῆκαν σέ φάτνη ἀλόγων. Δέν παραξενεύθηκαν πού Τόν εἶδαν σάν ἕνα μωρό ἐντελῶς ἀδύναμο.
Ὅσο σοφοί καί δυνατοί καί ἄν εἴμαστε, ἀδελφοί μου, ἄς γονατίσουμε μπροστά στό ¨Μωρό τοῦ Θεοῦ¨ πού εἶναι ἡ πραγματική σοφία καί δύναμις.
Ἡ ἀνθρώπινη γνώση, μόνη της, δέν μπορεῖ νά μᾶς λύσει τά προβλήματα τῆς ζωῆς. Πολύ περισσότερο, δέν μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει στό σκοπό τῆς Ζωῆς, δηλαδή τήν ἀλήθεια καί τό φῶς. Μόνο ἡ πίστη μπορεῖ νά μᾶς φέρει στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Οἱ καμπάνες ἀντιλαλοῦν Χριστούγεννα. Ὅλοι οἱ πιστοί ξέρουμε πού θά βροῦμε τόν Μικρό Χριστούλη. Ὅλοι οἱ πιστοί ἄς τρέξουμε στίς Εκκλησίες μας καί ἄς Τόν προσκυνήσουμε.