Νέον Έτος..... Μετανοούμε;

Κύλησε, ἀδελφοί μου, ἄλλος ἕνας χρόνος. Λέμε συχνά ὅτι: «τόν φορτωθήκαμε στήν πλάτη μας».Αὐτό ἀληθεύει, ἄν ἔχουμε φορτωθεῖ ἑνός ἔτους ἁμαρτίες. Ἀντιθέτως μπορεῖ νά ταξειδεύουμε στήν πλάτη του καί νά νοιώθουμε ἀνάλαφροι, ἄν ἔχουμε ἀποταμιεύσει φιλανθρωπίες καί πνευματικές ἐργασίες.
Ἕνας χρόνος ἔγινε παρελθόν ἀδελφοί μου, καί ἕνας νέος ἀνοίγεται μπροστά μας. Πρέπει νά ψαχτοῦμε. Τί κάναμε καί τί δέν κάναμε. Νά δοῦμε τά κέρδη καί τίς ζημιές. Μπορεῖ, ἀδελφοί μου, νά κάναμε κάτι πού δέν ἔπρεπε ἤ νά μήν κάναμε κάτι πού ἔπρεπε νά κάνουμε. Δέν ἀρκεῖ νά ποῦμε ὅτι δέν κάναμε κάτι κακό. Πρέπει νά μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι κάναμε τό καλό.
Γι' αὐτό καί ἡ μετάνοια δέν εἶναι μόνο γιά τό κακό πού κάναμε ἀλλά καί γιά τό καλό πού δέν κάναμε.
Ὁ χρόνος εἶναι στήν πραγματικότητα μιά στιγμή, ἕνα «τώρα». Τό παρελθόν ἔφυγε, ἔγραψε ἱστορία. Τό μέλλον εἶναι ἄγνωστο καί μέσα στά ἄλλα θά μᾶς φέρει τούς καρπούς ὅσων σπείραμε.
Ὁ καπετάνιος γιά νά φτάσει στό ἐπιθυμητό λιμάνι πρέπει νά βγάλει χάρτες καί νά χαράξει τίς πορεῖες πού θά ἀκολουθήσει. Οἱ χάρτες εἶναι τό παρελθόν, τί κάναμε καί τί δέν κάναμε. Ἀλλά καί οἱ γνώσεις μας. Τί μάθαμε, τί ξέρουμε καί τί θυμόμαστε. Οἱ πορεῖες εἶναι τί θά κάνουμε ἀπό δῶ καί πέρα.
Ποιός Χριστιανός, ἀδελφοί μου, δέν ξέρει τήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου; Ποιός ἀπό μᾶς δέν ἦταν ἤ μᾶλλον δέν εἶναι ἕνας ἄσωτος υἱός (ἤ κόρη); Τί ἔκανε αὐτός ὁ Ἄσωτος;
Νόμισε ὅτι μιά μεγάλη περιουσία (πού δέν ἦταν καί δική του), θά ἀρκέσει σέ ὅλη του τήν ζωή καί ὅτι μέ αὐτήν θά περνάει καλά. Εἶναι κουτό, εἶναι ἀνόητο, ἀδελφοί μου, νά νομίζουμε ὅτι ὁ πλούσιος πού ξοδεύει γιά τόν ἑαυτό του πολλά λεφτά, περνάει καί καλά.
Μά, θά μοῦ πεῖτε, ἔχει ἀνέσεις, ἔχει ὑπηρέτες... Ἡ μέρα ἔφυγε, βράδιασε καί ἔμεινε μόνος μέ τήν συνείδησή του, πού τόν ρωτᾶ: «Ἀπόψε ζητοῦν τήν ψυχή σου, μαζί σου, τί θά πάρεις;». .
Δέν εἶναι τό ἴδιο ἀδελφοί μου, μέ τόν φτωχό πού ξέρει νά ἐκτιμᾶ τήν τίμια φτώχια. Μέ τόν φτωχό πού μεγάλωσε παιδιά γιά νά τά κάνει πρῶτα ἀνθρώπους καί μετά ἐργάτες ἤ ἐπιστήμονες πού θά προσφέρουν τίς ὑπηρεσίες τους για το καλό των συναθρώπων τους, με αυτούς που σκέφτονται μόνο πως να πάρουν τήν ἀμοιβή τους, πού θά πρέπει νά εἶναι μεγάλη, ἔστω κι' ἄν οἱ ὑπηρεσίες τους εἶναι μικρές ἤ καί ἀρνητικές!
Αὐτός ὁ φτωχός θά πάρει τίς βαλίτσες του γεμᾶτες. Οὔτε ὅσο ζῆ ἀλλά οὔτε καί μετά θάνατον μπορεῖ κανείς νά τοῦ τίς πάρει. Θησαυρίζει στόν Οὐρανό, ὅπου κανείς δέν μπορεῖ νά τοῦ τόν κλέψει καί δέν χαλάει μέ τόν χρόνο.
Ὁ Ἄσωτος υἱός, ἐμπειρικά, ἔμαθε ὅτι, καλή ζωή εἶναι ἡ κατά Χριστόν Ζωή καί ὄχι ἡ ἐγωϊστική ζωή καί ἐλθών εἰς ἑαυτόν, δηλαδή λέγοντας στόν ἑαυτό του: «ἀνόητε, πού ἤσουν καί πού βρέθηκες;» ἀποφάσισε νά γυρίσει πίσω. Μετενόησε!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ἀδελφοί μου, καί μέ γεμᾶτες βαλίτσες νά μᾶς βρεῖ τό τέλος τοῦ νέου χρόνου. Μέ βαλίτσες πού τίς γεμίζουμε ἐδῶ ἀλλά ἀνήκουν στόν οὐρανό. Ὅσο πιό πολλές καί πιό βαριές τόσο πιό καλά. Ἀμήν.