Ἄδειασε ἡ δική μου ματιά,
καί γέμισε ὁ κόσμος φῶς...
Λύγισαν τά γόνατά μου
καί στερεώθηκε
τό ἀπύθμενο κενό...
Πτώχευσε ἡ Κυριακή
καί πλουτίζει ἡ αἰωνιότητα...
Άδυνατώ νά διαχωρίσω
κέρδη και ἀπώλειες...
Λίθοι βαρεῖς βαραίνουν τούς ὤμους μου
τά ἀνείπωτα,τά ἄπρακτα, οἱ ρῦποι...
Μία μόνο ἀλήθεια
ἐλαφραίνει τό φορτίο μου...
τό ΣΑΓΑΠΩ πού τοῦ εἶπα..
καί πού ἐκεῖνος μοῦ εἶπε
''...ἐγώ ΠΙΟ ΠΟΛΥ...''
Σ.Σ.